Jak wykryć materiały wybuchowe ukryte w odzieży?

Naukowcy zastosowali spektroskopię w bliskiej podczerwieni (NIR, z ang. Near Infrared Spectroscopy) do wykrywania niebezpiecznych substancji chemicznych ukrytych w odzieży i / lub niemetalicznych opakowaniach. Światło w bliskiej podczerwieni jest niewidoczne gołym okiem dzięki czemu możliwe jest niezauważalne, zdalne wykrywanie azotanu amonu ukrytego za warstwami różnych materiałów, między innymi w punktach kontrolnych na lotniskach.

Naukowcy przyznają, że zastosowanie promieniowania z zakresu długości fal bliskiej podczerwieni jest tańsze, niż obecnie stosowane rozwiązania wykorzystujące promieniowanie X oraz bezpieczniejsze dla człowieka ze względu na jego niejonizujący charakter.

W celu ukazania możliwości zastosowania spektroskopii NIR do skanowania tłumu w poszukiwaniu wybuchowych związków, grupa naukowców kierowała wiązkę światła na próbkę zawierającą azotan amonu ukryty za warstwą materiału odzieży umieszczoną w szklanym pojemniku. Światło przechodzące przez materiał trafiało na próbkę, po czym ulegało odbiciu od jej powierzchni i z powrotem (przechodząc przez warstwę odzieży) docierało do detektora.

Poprzez porównanie intensywności światła rozproszonego przez materiał z tym pochodzącym od ukrytej próbki, opracowano tzw. „odcisk palca” dla substancji chemicznych. Naukowcy liczą, że w wyniku zastosowania metod statystycznych możliwe będzie automatyczne rozpoznanie „odcisków palców” w trakcie procesu skanowania.

Obecnie zespół badawczy pracuje nad eliminacją wpływu otoczenia, warstw odzieży i innych czynników mogących utrudniać analizę NIR pod kątem obecności substancji wybuchowych. Dotychczas zostały przeprowadzone badania sprawdzające wpływ rodzaju materiału, a nawet jego koloru na wynik analizy. Możliwe, że w przyszłości prezentowane rozwiązanie będzie uzupełniało pracę kamer CCTV, informując służby bezpieczeństwa o podejrzeniu posiadania zakazanych substancji (na podstawie przeprowadzonych analiz spektroskopowych) oraz wizerunku podejrzanego.