Zespół inżynierów z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego opracował nowy nanomateriał , który jest zdolny przekształcać więcej niż 90% pochłoniętego światła słonecznego w ciepło. Może wytrzymać temperatury wyższe niż 700 stopni Celsjusza i przetrwać wiele lat na zewnątrz, pomimo działania powietrza i wilgoci. Prace, finansowane przez Amerykański Departament Energii programu SunShot, zostały opublikowana w dwóch odrębnych artykułach w czasopiśmie Nano Energy.
Zespół naukowców z Uniwersytetu Maryland hoduje pionowo ułożone „lasy” nanorurek węglowych na trójwymiarowych podłożach przewodzących, by zbadać ich potencjalne zastosowanie jako katody w bateriach litowych nowej generacji.
Rys.1 Typy nanorurek węglowych
Naukowcy z Uniwersytetu Drexel w Filadelfii w stanie Pensylwania i Politechniki w Delian w Chinach stworzyli nowy, przewodzący prąd nanomateriał. Jest on na tyle elastyczny, że można go dowolnie deformować, ale jednocześnie niezwykle mocny i wytrzymały. Jak twierdzą twórcy, będzie on mógł być wykorzystywany np. w urządzeniach do magazynowaniu energii czy filtracji wody.
Prawa autorskie: Drexel University
Szkielety metaloorganiczne MOFs (metal – organic frameworks) są to porowate materiały krystaliczne składające się z jonów metali lub klasterów metali połączonych przez organiczne grupy, które mogą mieć strukturę 2D lub 3D. Międzynarodowy zespół opracował sposób wytwarzania takich materiałów w postaci 2D, jako płaskie płytki, osadzając je na cienkich filmach polimerów [1]. Ta redukcja z 3D na 2D otwiera nowe obszary zastosowań dla MOFów.
Urządzenia elektroniczne tracą energię na skutek bezużytecznej produkcji ciepła. Jest to jeden z powodów, dla których nasze telefony komórkowe tak szybko się rozładowują. Naukowcy z Uniwersytetu w Luksemburgu postanowili zbadać dokładne przyczyny tego zjawiska. Zrozumienie tego procesu oraz ograniczenie marnotrawstwa energii jest możliwe poprzez kontrolowanie przepływu energii na poziomie molekularnym. Dzięki temu technologie będą tańsze w eksploatacji, a urządzenia mobilne bardziej wytrzymałe.
Rys.1 Zużyte baterie, autor: Gabriel Acquistapace
Badanie prowadzone przez dr Wadima Frolov’a w Zakładzie Biofizyki Uniwersytetu Kraju Basków sugeruje, że jednościenne nanorurki węglowe mogą być wykorzystane jako uniwersalne rusztowania pomocnicze w czasie replikacji właściwych kanałów błonowych komórki. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Nature[1].
Odmiana węgla zwana karbinem, jest mocniejsza i sztywniejsza, niż odkryte do tej pory tworzywa. Materiał ten jest około dwa razy bardziej wytrzymały niż grafen i nanorurki węglowe.
Karbin jest łańcuchem atomów węgla połączonych przez podwójne =(C=C)n= lub na przemian pojedyncze i potrójne wiązania −(C≡C−)n. Sprawia to, że jest to prawdziwy materiał jednowymiarowy.
Nowy rodzaj membrany, opracowany przez naukowców z Uniwersytetu w Twente, może posiadać więcej lub mniej porów, w zależności od potrzeb. Dzięki temu możliwe jest „otwieranie” i „zamykanie” otworów, co ma zastosowanie w bioczujnikach oraz reakcjach katalizy i analizy. Badacze z MESA+ Institute for Nanotechnology opublikowali wyniki badań w Angewandte Chemie. Ich praca została określona przez to czasopismo jako „bardzo ważna”.
Poprzez prosty eksperyment z oświetlaniem metalicznych nanocząteczek, naukowcy ze Stanów Zjednoczonych i Holandii odkryli całkowicie nowy sposób generowania energii elektrycznej. Odkrycie może doprowadzić do skonstruowania nowych urządzeń fotogalwanicznych, które zbudowane są nie tylko z półprzewodników czy barwników organicznych, ale są oparte wyłącznie na metalach.
Zespół naukowców kierowany przez Lawrence Livermore stworzył nowy rodzaj kanału jonowego. Jest on zbudowany z krótkich nanorurek węglowych. Mogą być wprowadzone do dwuwarstw błon w sztucznych i żywych komórkach. Posłużą do transportu wody, protonów, małych jonów czy DNA za pośrednictwem specjalnych porów.
