Naukowcy z Uniwersytetu w Hertfordshire opracowali kod genetyczny jednoniciowych wirusów RNA. Klucz ten kontroluje rozwój infekcji i zakażeń, które są wywoływane przez pojedyncze nici wirusów RNA. Wirusy te są pod wieloma względami podobne do powszechnie znanych nam patogenów. Wśród nich wyróżnia się między innymi wirusy wywołujące przeziębienia, polio oraz zimową chorobę żołądka (grypę żołądkową).
Naukowcy z Johns Hopkins School of Medicine i University of Nebraska odkryli wirus, który atakuje ludzkie DNA, co może spowodować, że zakażona osoba jest mniej inteligentna poprzez upośledzenie działanie mózgu.
Badacze zidentyfikowali ślady wirusa, znanego jako ATCV-1, w wymazach z gardła zdrowych ochotników. ATCV-1 zwykle zaraża gatunek glonów zielonych występujących w jeziorach i rzekach. Namnażający się w glonach wirus nigdy wcześniej nie został wykryty u ludzi. Jednakże, kiedy zespół przebadał grupę 92 zdrowych ochotników, którzy brali udział w badaniu na funkcje poznawcze wirusa, stwierdzono jego występowanie aż w 43,5% przypadków.
Koronawirus zespołu oddechowego MERS-CoV jest nowym wirusem, po raz pierwszy wykrytym w roku 2012. Wykazuje śmiertelność na poziomie około 40%. Do tej pory 97% przypadków zachorowań miało miejsce w rejonach Bliskiego Wschodu. Najnowsze badania z zakresu rozwoju i rozprzestrzeniania się tej groźnej choroby zostały zamieszczone na łamach Journal of Infectious Disease[1-4]. Dotyczą one przede wszystkim przypadków występujących na terenie Arabii Saudyjskiej oraz Omanu. Naukowcy nie spodziewają się, aby ta choroba mogła się rozprzestrzeniać. Sugeruje to wysoki odsetek zakażeń pochodzenia szpitalnego. Możliwość pojawienia się pandemii czy nawet epidemii jest więc mało prawdopodobna.
W pierwszej fazie prób klinicznych, przeprowadzonych przez Krajowy Instytut Zdrowia (NIH, National Institutes of Health), eksperymentalna szczepionka przeciw wirusowi Ebola okazała się być dobrze tolerowana przez wszystkie dorosłe zdrowe osoby, które ją otrzymały. Zaproponowaną szczepionkę, która została wynaleziona przez GlaxoSmithKline (GSK) i Krajowy Instytut Alergii i Chorób Zakaźnych (NIAID), przetestowano w Centrum Klinicznym Krajowego Instytutu Zdrowia w Bethesda w Maryland. Dotychczasowe wyniki zostały ogłoszone online przed wydrukowaniem ich w New England Journal of Medicine[1].
Żółta febra (inaczej żółta gorączka) powoduje poważne uszkodzenia wątroby, często doprowadzając do śmierci. W Ameryce Południowej i Afryce Subsaharyjskiej, każdego roku stwierdza się dwieście tysięcy nowych przypadków zachorowania na tą chorobę, z których trzydzieści tysięcy to ofiary śmiertelne. Zespół badawczy z Uniwersytetu California ustalił, że wirus żółtej febry replikuje się głównie w wątrobie. Problemy z innymi narządami są zwykle skutkiem efektów wtórnych. Może to doprowadzić do przełomu w leczeniu tej choroby.
Doktor Turhan Canli zaproponował ponownie rozpatrzenie ciężkiego zaburzenia depresyjnego (MDD) jako choroby zakaźnej. W opublikowanym na łamach Biology of Mood & Anxiety Disorders artykule, sugeruje że depresja może być skutkiem pasożytniczego, bakteryjnego lub wirusowego zakażenia. Przedstawia przykłady, w których opisuje możliwości wpływu mikroorganizmów na etiologię MDD.
Globalna inicjatywa wykorzenienia poliomyelitis wskutek rutynowego szczepienia pomogła zmniejszyć liczbę przypadków zachorowania o ponad 99% w ciągu ostatnich 30 lat, z szacowanych 350 tysięcy przypadków w 1988 roku do 650 zgłoszonych przypadków w roku 2011. Jednak w dalszym ciągu występują poważne epidemie, jak te w Republice Konga i Tadżykistanie w 2010 roku oraz Chinach w 2011 roku. Wybuch epidemii w 2010 roku w Republice Konga różnił się od innych ze względu na wyjątkowo wysoką śmiertelność (47%): z 445 potwierdzonych przypadków, prawie 210 zmarło [1] .
Mycie rąk, środki dezynfekujące, procesy kwarantanny – niestety wszystkie te zabiegi okazały się niewystarczające w walce z wirusem. Liczba chorych wciąż wzrasta. Profesor Bill Keevil z Uniwersytetu w Southampton w swoich badaniach zaproponował, że materiały z dodatkiem miedzi, która ma właściwości antybakteryjne, mogą być wartościowym uzupełnieniem istniejących środków.
Dezynfekcja z wykorzystaniem energii słonecznej (SODIS, z ang. Solar Disinfection) jest prostym sposobem na polepszenie jakości wody pitnej. Powszechnie stosowana jest w gospodarstwach domowych w krajach rozwijających się, gdzie czystej wody pitnej jest mało. Ludzie zostawiają wypełnione wodą plastikowe butelki na słońcu, gdzie promieniowanie UV i podwyższona temperatura zabija patogeny w ciągu sześciu godzin. Jednakże metoda ta wymaga silnego nasłonecznienia, a ilości zdezynfekowanej wody są niewielkie.
Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) to jednoniciowy wirus RNA składający się z około 10 000 zasad nukleotydowych. Jest przenoszony przez krew i szacuje się, że odpowiada za około 4000 przeszczepów wątroby rocznie. Monitorowanie wirusa HCV w organizmie może być niezwykle pomocne w diagnozowaniu i potwierdzeniu aktywności infekcji, jak również w ocenie odpowiedzi pacjenta na leczenie.
