Detekcja wirusa zapalenia wątroby typu C

Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV) to jednoniciowy wirus RNA składający się z około 10 000 zasad nukleotydowych. Jest przenoszony przez krew i szacuje się, że odpowiada za około 4000 przeszczepów wątroby rocznie. Monitorowanie wirusa HCV w organizmie może być niezwykle pomocne w diagnozowaniu i potwierdzeniu aktywności infekcji, jak również w ocenie odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Rys.1 Schemat działania detekcji, źródło: Shuna Liu, Yaojuan Hu, Juan Jin, Hui Zhang and Chenxin Cai, Chem. Commun., 2009, 1635

Hui Zhang i współpracownicy z Uniwerystetu Nanjing Normal opracowali elektrochemiczną metodę detekcji i ilościowego oznaczenia HCV wykorzystującą elektrodę złotą modyfikowaną DNA znakowanym tioniną (Th). Przed właściwym oznaczeniem do próbki dodaje się enzym – transkryptazę w celu wytworzenia komplementarnego DNA (cDNA). Kiedy elektroda zanurzana jest w próbce, DNA obecne na powierzchni elektrody wiąże cDNA z próbki z utworzeniem podwójnej helisy DNA. Na skutek działania enzymu BamHI endonukleazy, helisa DNA jest rozcinana z usunięciem tioniny. Detekcja oparta jest na pomiarze spadku woltamperometrycznego sygnału tioniny, który odpowiada stężeniu oznaczanego cDNA w próbce (im mniejszy sygnał tioniny tym więcej cDNA).

Główne zalety opisanej metody to: dobra selektywność, łatwość wykonania oraz możliwość prowadzenia pomiaru w czasie rzeczywistym. Jak przyznają autorzy pracy^[1], zaproponowany sposób detekcji wirusa HCV jest dobrą alternatywą dla obecnych metod, które nie tylko są czasochłonne ale również wymagają drogiego, specjalistycznego sprzętu.